همان طور که می‌دانید، فرمت‌های مختلفی از فشرده سازی تصاویر اعم از  MPEG2، MPEG4، H.264 و… وجود دارند که اساس کار در آن‌ها بر پایه کد نویسی ترکیبی است.

مبنای کار فشرده سازی در این فرمت‌ها بدین گونه است که معمولا یک فریم را به عنوان فریم مرجع در نظر می‌گیرند.

در این فریم اطلاعات پس زمینه معمولا ثابت خواهد بود و از فریم مرجع برای کد نویسی سایر فریم ها استفاده می‌شود که در مجموع منجر به فشرده سازی بهتر کلیه تصاویر خواهد شد.

اما در روش کد نویسی H.265+  تفاوت‌هایی وجود دارد که یکی از مراحل آن کد نویسی بر اساس مدل پس زمینه است.

این مرحله خود به دو بخش کد نویسی داخلی و میانی تقسیم بندی می‌شود:

۱ ـ کد نویسی داخلی (Inter-frame prediction): فریم داخلی فریمی است که در جریان فشرده سازی تصاویر، به عنوان فریم مجاور فریم اصلی بیان می‌شود. در این نوع کد نویسی تلاش می‌شود تا با از بین بردن اطلاعات تکراری و غیر ضروری در فریم‌های مجاور، میزان فشرده سازی افزایش یابد.

یک فریم کد گذاری شده داخلی به بلوک‌هایی تقسیم بندی می‌شود که اصطلاحا به آن‌ها ماکرو بلوک گفته می‌شود. پس از آن، به جای آنکه مستقیما محتویات پیکسل‌ها را در هر بلوک کد نویسی قرار دهد، عامل کد نویس تلاش خواهد کرد که بلوکی مشابه را که یک بار قبلا کد نویسی شده است از فریم قبلی پیدا کند و از آن به عنوان فریم مرجع استفاده کند.

۲ ـ کد نویسی میانی (Intra-frame prediction): این روش از مدل افزونگی فضایی استفاده می‌کند

( افزونگی در سیستم ذخیره سازی به معنای ذخیره سازی همزمان ویدئو یا هر نوع اطلاعات دیگر در چند مکان مختلف و تهیه نسخه پشتیبان از آنها است تا در صورت خرابی از آنها استفاده شود. )
در این روش تلاش خواهد شد که در میان پیکسل‌های یک فریم، ارتباط ایجاد شود و این عمل از طریق محاسبه میزان اطلاعات کد نویسی شده، از طریق استخراج پیکسل‌هایی انجام می‌شود که قبلا کد نویسی شده‌اند.

همتای این روش، کد نویسی داخلی است که از مدل افزونگی زمانی استفاده می‌کند.

فناوری کاهش نویز در پس زمینه تصاویر

نویز در تصاویر، یکی از مشکلات معمول در تصاویر دوربین‌های مدار بسته است. وجود نویز در تصاویر می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد که از جمله می‌توان به عدم وجود نور کافی در محیط اشاره کرد. نویز تصویر نه تنها کیفیت تصاویر را کاهش می‌دهد، بلکه میزان زیادی از بیت ریت کد نویسی شده را نیز اشغال خواهد کرد.

از این رو باید تا جای ممکن از این اتفاق جلوگیری کرد و یا آن را کاهش داد.

روش‌هایی که قبلا برای کاهش میزان نویز در تصاویر مورد استفاده قرار می‌گرفت، اغلب روش‌هایی کلی بود که منجر به حذف جزئیات در تصاویر می‌شد و از این جهت کارایی بالایی نداشتند.
اما در فشرده سازی H.265+ هایک ویژن ، روش کار بدین صورت است که ابتدا سوژه‌های محرک را از پس زمینه تصویر جدا کرده و برای دو قسمت پس زمینه و سوژه، از روش‌های جداگانه‌‌ای برای کاهش نویز استفاده خواهد کرد.

بدین ترتیب نه تنها میزان نویز در تصویر کاهش می‌یابد بلکه کیفیت آن‌ها نیز کاهش نمی‌یابد.
کدک H.365 + دارای یک الگوریتم تحلیلی هوشمند است که می‌تواند بین تصویر پس زمینه و اجسام متحرک تمایز قائل شود.

این بدان معنی است که اشیاء متحرک و پس زمینه را می‌توان به راحتی با استراتژی‌های مختلفی کد گذاری کرد.